حسین علیزاده دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی در فنلاند است که پس از شکل‌گیری اعتراض‌ها به نتایج انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۸۸، از سمت خود کناره گرفت.
تنها اگر دو ماه گذشته را مد نظر قرار دهیم، رویدادهایی را می‌توان مثال آورد که در فضای پرتنش و بلوک‌بندی‌های منطقه کمتر کسی انتظار آنها را داشت. آنچه مزید شگفتی است اینکه این تحولات در فواصل کوتاه، یکی پس از دیگری صورت می‌گیرد.
مصاحبه اخیر ظریف با یک رسانه فرانسوی حاوی نکته مهمی و در عین حال بدیعی بود که از قضا مورد توجه رسانه قرار گرفت. او در خصوص «محو اسرائیل» که شعار شناخته‌شده‌ای در نظام جمهوری اسلامی است، به کلی موضوع را منکر شد.
تا آنجا که می‌دانیم هرگز دیده نشده که محمدجواد ظریف در جایگاه وزیر خارجه در گردهمایی یکی از احزاب شرکت کرده باشد. اما در اولین اقدام از این دست، او اخیراً در چهارمین کنگره حزب «ندای ایرانیان» شرکت جست و از آن مهم‌تر در آن سخنرانی کرد.
تا کنون چهار سال سخت و خونبار از جنگ داخلی یمن گذشته است. گرچه این جنگ نوعی جنگ داخلی به شمار می‌رود، اما بر کسی پوشیده نیست که جنگ داخلی یمن مچ‌اندازی تهران و ریاض است که یکی به پشتیبانی از گروه حوثی (انصارالله) و دیگری به حمایت از منصور هادی رئیس‌جمهور قانونی یمن مشغول است.
تنها یک عبارت کوتاه از میان هزاران عبارات ظریف در دوران وزارتش کافی بود تا تقاضای استیضاح او به هیئت رئیسه مجلس ارسال شود و او به کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس فراخوانده شود تا درباره سخنش پاسخگو باشد.
در خبری مهم که می‌تواند توقف یا کاهش جنگ در یمن را به همراه داشته باشد، خبرگزاری رویترز اعلام داشته که آمریکا کمک سوخت‌رسانی خود را به هواپیماهای «ائتلاف عربی» درگیر در جنگ یمن متوقف خواهد ساخت. رسش این است که چرا آمریکا درصدد است سوخت‌رسانی خود را به هواپیماهای ائتلاف عربی متوقف سازد؟
در بحبوبه تحولات خاورمیانه کسی انتظار نداشت به ناگاه خبر از سفر محرمانه چند هفته پیش نتانیاهو به عمان بشنود، آن هم سفری با استقبال گرم از سوی عمان. از همین رو بسیاری از کارشناسان معتقدند این سفر گرچه به بهانه مذاکرات صلح اسرائیل و فلسطین انجام شد، ولی محدود به آن نبود.
شیخ نمر و خاشقجی هر دو در یک ویژگی مشترک هستند. هر دو اتباع سعودی‌اند که عَلم مخالف با حاکمیت عربستان را برداشتند. هر دو نیز در این مسیر به سرنوشتی شوم دچار آمده‌اند. اما، تفاوت این دو و نحوه برخورد رسانه‌ها و دولت‌ها با آنها از زمین تا آسمان است.
اگر تصویب لایحه سی‌اف‌تی به تعبیر خامنه‌ای نشانه مرعوب شدن بود، پرسش مهم این است که چرا علی خامنه‌ای یک روز مخالف تصویب این لایحه بود و روز دیگر راه را برای تصویب آن در مجلس باز گذاشت؟
نقطه قدرت آمریکا در پیکره سازمان ملل نه در دبیرکلی این سازمان بلکه در شورای امنیت است که از حق وتو برخوردار است. با داشتن این حق، آمریکا می‌تواند نظر ۱۴ عضو دیگر را خنثی کند.
دوستی و دشمنی امری عادی در روابط کشورهاست. تا بوده چنین بوده که کشورها بر سر منافع خود گاه مبادرت به دوستی و گاه مبادرت به دشمنی کرده‌اند. ایران و آمریکا نیز از این امر مستثنا نیستند.
بی‌تردید پرونده هسته‌ای بزرگترین، مهم‌ترین و چالش‌برانگیزترین پرونده عمر جمهوری اسلامی است که آیت‌الله خامنه‌ای در رأس تصمیم‌گیری آن قرار داشت. با این ملاحظات آیا اینک این همه مخالف‌خوانی علیه برجام و بدعهدی آمریکا بیش از آنکه محکوم کردن آمریکا باشد محکوم کردن خودش نیست؟
گمانه‌زنی‌های جسته و گریخته‌ای از دیدار رؤسای جمهور ایران و آمریکا بر سر زبان‌ها افتاده است. حتی محل و زمان این دیدار را ماه آینده در اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل گمانه‌زنی کرده‌اند. این گمانه‌زنی بر اساس کدامین شواهد است؟ آیا دیدار این دو محتمل است؟
روحانی می‌داند بهانه دادن به ترامپ از طریق مسدود کردن تنگه هرمز عیناً مانند بهانه دادن صدام به آمریکا پس از اشغال کویت است. این بهانه ظرفیت آن را دارد که آمریکا به بهانه باز نگه داشتن هرمز زیرساخت‌های ایران را به کل نابود سازد و سرنوشت ایران همان شود که عراق شد.
در ارزیابی اعتراض‌هایی که اخیراً در گوشه گوشه ایران تکرار شد، آیت‌الله خامنه‌ای معتقد بود که آمریکا «با کشورهای روسیاه منطقه برای ایجاد اغتشاش در ایران ائتلاف کرده‌اند». پرسش اینجاست که اگر توصیف شامل عربستان سعودی استچ، آیا اعزام به حج آن هم با دلار سه هزار و ۹۰۰ تومانی آب ریختن به آسیاب اقتصاد عربستان نیست؟
در روزهای اخیر، دولت هلند خبر از اخراج دو دیپلمات ایرانی داده است که به شرح بالا عملی تند و پیامی گزنده برای جمهوری اسلامی تلقی می‌شود به ویژه هنگامی که عناصر این خبر را در نظر داشته باشیم.
یادداشت حسین علیزاده- در شرایطی که دولت حسن روحانی تمام تلاش خود را متمرکز بر احیای برجام و اقتصاد کشور کرده، خبر سلب مصونیت یک دیپلمات ایرانی نه تنها می‌تواند ضربه مهلکی به تمام تلاش‌های او تلقی شود بلکه می‌تواند روابط ایران و اتحادیه را به نقطه صفر برساند.
فائزه هاشمی معتقد است که مشکل کشور «ربطی به برجام و خروج امریکا از برجام ندارد... این حرف ها آدرس غلط دادن برای ماندن در قدرت است.» او در نادرستی سیاست خارجی کشور که مسئول مستقیم آن رهبر است جای تردید باقی نگذاشته است.
یادداشتی از حسین علیزاده--آیت الله خامنه‌ای اخیراً در جمع مقامات لشگری و کشوری اعترافات بزرگی را به زبان آورده که اگر همین سخن او را مبنا قرار دهیم سه نتیجه زیر از آن حاصل می شود:
خامنه ای مسئولیت قمار هسته ای را برگردن نمی گیرد. او در همین سخنرانی باخت هسته ای را "تقصیر مقامات سطح بالا"ی کشور می داند و آن را خطایی از جانب آنان می داند که فقط خدا از تقصیرشان بگذرد.
بیشتر
